(END) วาฬให้คุณมาช่วยใช้เงิน

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติสิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม

ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ คัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือนำเนื้อหาทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือไปเผยแพร่หรือกระทำการใดๆ เว้นแต่จะได้รับการอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์หนังสือเท่านั้น

หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายให้ถึงที่สุดดดยไม่มีการยอมความใดๆ ทั้งสิ้นทุกประการ

วาฬ อิงกุล เวลล์ กฤตากรณ์ (27 ปี)

“ฉันหมายถึงทางลัดนั่นน่าสนใจเลยทีเดียวนะ แต่ถ้าให้แนะนำผู้ชายสำเร็จรูปที่ยังไม่มีเมียก็มีเยอะแยะ”

“ฉันโสด หล่อ อารมณ์ดี เป็นเจ้าของเรือ เงินเหลือ เลี้ยงดูดี ที่สำคัญ…เด็ด”

“ฉันกำลังกลุ้มใจว่าจะใช้เงินยังไงให้มันหมด พอดีฉันเป็นคนหาเงินเก่งแถมยังใช้เงินไม่ค่อยเป็นอีก เธอสนใจไหม”

ริน มาริน พินธุเวช (25 ปี)

“คุณเป็นผู้ชายรูปหล่อ ฐานะดี งานการไม่ต้องทำ เอาแต่แล่นเรือไปวันๆ ถามจริงเถอะ...” 

“แม่ผู้หญิงในดงผู้ดีของคุณมันหมดแล้วหรือไง ถึงอยากลองผู้หญิงในดงน้ำครำขึ้นมาน่ะ”

มาคิน พินธุเวช & มาวิน พินธุเวช (10 ปี)

“แต่พี่ริน ครูบอกว่าเราเลิกทาสมานานแล้วนะฮะ ในหนังสือเรียนที่ผมเรียนเขาบอกว่าเราเลิกทาสตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ห้าเลยนะ” — มาวิน

“อย่ามาว่าพี่รินนะ!!!  พี่ผมเป็นคนดีถึงพวกเราจะจน พี่รินก็ไม่เคยเป็นอีตัว...” ----- มาคิน

โกเมน (มือขวา) (33 ปี) & โกเมท (มือซ้าย) (32 ปี)

“เตือนไม่รู้จักฟัง รนหาที่ตายเอง” ---- โกเมน

“น่าอัดให้น่วมไอ้ฉิบหาย เสียเวลาตัดหญ้ากู” ---- โกเมท

สวัสดีทุกคน ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะคะ จบไหม? จบจ๊าาา

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งจนจบแล้วมาลง ว่าแล้วก็ป๊ายยยยย

*** คำเตือน ***

เหตุการณ์และตัวละครในเรื่องล้วนมาจากจินตนาการของผู้แต่งทั้งสิ้น

ไม่ได้จงใจพาดพิง อ้างอิง หรือทำให้เกิดความเสียหายแก่ผู้ใด

เนื้อหาบางส่วนมีการใช้ความรุนแรง คำหยาบ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

หากเนื้อหาทำให้ผู้อ่านไม่พึงใจ ขอความกรุณาช่วยกดปิดนะคะ

การคอมเมนท์ขอเป็นคอมเมนเพื่อให้กำลังใจ ติชมตัวผลงานด้วยถ้อยคำสุภาพ

ไม่ขอรับคอมเมนท์ที่ทำร้ายจิตใจกันนะคะ

และอาจจะมีการลบหากคอมเม้นนั้นส่งผลต่ออารมณืของคนหมู่มาก

หากมีข้อผิดพลาดประการใด นักเขียนก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ